تروریسم؛ حلال داعشیان، حرام ما
در #اسلام_بنیادگرایانه همچون #داعش ترور غیرخودی‌ها فریضه‌ی الهی و راه حصول به رستگاری ابدی‌ست. گمان نکنید که یک 'تروریست مذهبیِ افراطی' کشتن فرد یا افراد غیرهمکیش را حرام یا قبیح می‌پندارد و یا همچون فردی اخلاق‌مدار برای دیگران ارزش انسانی قائل است. چنین شخصی کشتن و پایمال‌گری اغیار را نوعی ایثار در راه خدا می‌داند و حتا حاضر است در این راه جان خود را نیز فدا کند. بله، آنچه در رفتارهای تروریستی بنیادگرایان اسلامی مطرح است، جوازِ دینی_شرعی ایجاد رعب و وحشت آنهم به بهانه‌ی مغایرت دیدگاهی و ایدئولوژیک است. در نظر این جماعت هر که غیر ما فکر می‌کند، دشمن ما، و بنابرین علیه ماست؛ و لذا می‌باید از صفحه‌ی روزگار محو شود. داعشیان، خشک‌مذهبانه خود را بهشتیان بلقوه می‌دانند و اینگونه تنها خود را شایسته و سوگلی خدا می‌انگارند. ایشان برآنند که همه‌ی اغیار را اگر شد، داعشی؛ و اگر نشد، از میان بردارند؛ و از این طریق جهان را جهانِ باب میل خود سازند. و...
بنابراین، گمان نکنید که حلال و حرام فرقه‌هایی همچون داعش همان حلال و حرام مسلمانان غیر-بنیادگراست. هرگز؛ بسیاری از اموری که در نظر مسلمانان تعامل‌گرا قبح دینی-شرعی دارند، در نزد داعشیان اموری حلال و واجب‌الانجامند، و حتماً می‌باید به قصد قرب جامه‌ی عمل بپوشند. اینکه اغیار را پایمال کنی، از همین بابت است؛ اینکه دیگران را بکشی، به زنان غیرهمکیش تجاوز کنی، کودک‌کشی را بیاندازی، از همین دست است. و هکذا.
نتیجتاً می‌باید بپذیریم که رفتارهای داعشی‌گونه تماماً خاستگاهی معرفتی دارند و از جایی آب می‌خورد. این رویکردها در خلاء متولد نمی‌شوند و حتماً از پشتوانه‌ای نیرومند تغذیه می‌کنند. هیچ نظام ایدئولوژیکی روی هوا به وجود نمی‌آید و اینگونه دندان نشان نمی‌دهد.