آرش نراقی: در فضای گفت و گوهای انتقادی اخیر در حلقه نواندیشان دینی گه گاه سمت و سوی بحثها زیاده از حدّ تند و گزنده شده است. این تندگویی ها می تواند اختلاف نظرهای فکری را به عداوت های شخصی بدل کند، و در گرد و غبار خشونت های کلامی و هیجانهای دشمنانه دشوار بتوان گفت و گویی روشنگر و ثمربخش را به سامان رساند.در میان نوشته هایی که اخیرا از سوی برخی دوستان فرهیخته در مقام دفاع از بنده و برخی دوستان دیگر منتشر شده است متأسفانه مطالبی آمده است که بجای آنکه به آرامش فضای گفت و گو یاری کند، بر میزان تنش ها می افزاید. خصوصا پاره ای از این دفاعیه ها متضمن لحنی ناخوشایند و تعریض هایی به شخص آقای دکتر سروش است که به نظر من شایسته و برازنده هیچ یک از طرفین این گفت و گوی انتقادی نیست. عبدالکریم سروش از سرمایه های ملّی ما ایرانیان است. می توان با او مخالفت ورزید- و بجدّ مخالفت ورزید-، اما مطلقاً شایسته نیست که سیر گفت و گو را به سمتی برانیم که حقّ‌ و حرمت بزرگان فرهنگ مان آنچنانکه شایسته است پاس داشته نشود. به نظرم نباید اجازه داد که اختلاف نظرهای فکری به دشمنی های شخصی و گاه حرمت شکنانه بدل شود.

منبع: صفحه فیسبوک نویسنده