حسین پورفرج: خبر فروش جنگل‌های فریدونکنار-محمودآباد به فرد یا ارگانی خاص برایم بسیار شوک‌آور بود. حقیقتاً این اقدام، اقدام نابخردانه‌ای‌ست. به گمان من جان درختان جان مبارکی‌ست و نمی‌باید به آن تعرض کرد. این حرکت مرا به یاد حقیقتی انداخت که خوب است آن را با شما به اشتراک بگذارم. در مسائل اجتماعی جامعه‌ای به فکر گرسنگی سیاسی میفتد که کمتر دچار گرسنگی اقتصادی باشد؛ و به همین نحو، جامعه‌ای به فکر محیط زیست، حیاط وحش و ... میفتد که حقوق بشر در آن حل شده باشد.به گمان من بروز چنین اتفاقاتی در جوامعی که در آن حتی خود انسان نیز مورد شدیدترین پایمال‌‌هاست، چندان دور از انتظار نیست. از این رو من برآنم که همدلی با سیاست‌های چنین جوامعی مداخله و همکاری در عین خیانت یا جنایت است. هیچ فرقی نمی‌کند؛ چه من درختی را قطع کنم و چه با سکوتم بر این اقدام درپوش بگذارم، هر دو یکی‌ست و هر دو کار خبط اخلاقی‌ست و نمی‌باید رخ دهد. و هکذا و هکذا. 

من برآنم که سیاست‌مداری اخلاقی-عقلانی با شعار دادن و با اسم‌های با مسماء برای دولت گذاشتن به تحقق در نمی‌آید و به قول سعدی به عمل کار برآید به سخندانی نیست.

منبع: صفحه فیس بوک نویسنده